Home / Wiadomości  / Obchody 67. rocznicy zamordowania gen. Augusta Emila Fieldorfa

Obchody 67. rocznicy zamordowania gen. Augusta Emila Fieldorfa

fot. Magdalena Gronek

Nie byłoby Katynia, nie byłoby tej przerażającej ofiary tysięcy najwspanialszych oficerów Polskich, gdyby nie to, że oni trwali i odrzucili kłamstwo nie ulegając pokusie – podkreślił abp Marek Jędraszewski.

 

W sanktuarium Świętego Ojca Pio na stołecznym Gocławiu odbyły się uroczystości patriotyczne związane z 67. rocznicą zamordowania śp. gen. Augusta Emila Fieldorfa zastępcy Komendanta Głównego AK.

 

W czasie liturgii modlono się za żołnierzy podziemia niepodległościowego.

 

W homilii abp Jędraszewski podkreślił, że jedynie Jezus niesie prawdę, która wyzwala.

 

– Patrząc na dzieje Polski ostatniego wieku odkrywamy szczególne zmaganie się zarówno poszczególnych ludzi, jak i całego narodu z nich złożonego, zmaganie o prawdę wobec pokus, które chciałyby nas tej prawdy pozbawić, prawdy o Bogu, który nas kocha i jest naszym Ojcem.

 

Abp Jędraszewski zwrócił również uwagę, że w 1920 roku bolszewikom nie udało się złamać pokusą chleba najuboższych warstw polskich robotników i chłopów.

 

– Wiemy, jak wielu prostych chłopców, czasami bez butów, zgłaszało się do polskich armii by walczyć, ilu było licealistów, studentów którzy gromadzili się wokół ks. Ignacego Skorupki i jakie modły były w całej Polsce o ocalenie Rzeczypospolitej, która istniała zaledwie dwa lata, bo od listopada 1918 roku – powiedział duchowny.

 

Podkreślił, że nie udało się również złamać polskich oficerów aresztowanych przez UB i NKWD po wkroczeniu wojsk sowieckich w 1939 roku.

 

– 1920 rok i 17 września 1939 roku oraz Katyń – te trzy wydarzenia w jakiejś mierze symbolicznie tłumaczą los żołnierzy niezłomnych, a pośród nich Augusta Emila Filedorfa psełdonim Nil – powiedział metropolita krakowski.

 

Przed liturgią przed pomnikiem gen. Augusta Emila Filedorfa zostały złożone wieńce.

 

August Emil Fieldorf we wczesnej młodości brał udział w wojnie o odzyskanie niepodległości, a potem walczył w jej obronie.
Był żołnierzem Pierwszej Brygady Legionów, uczestniczył w wojnie z Rosją Sowiecką w 1920 roku, bronił Polski we wrześniu 1939 roku, był żołnierzem Armii Krajowej, w której pełnił funkcję dowódcy Kedywu – Kierownictwa Dywersji.

 

Po wojnie aresztowany przez NKWD, a potem przez UB skazany na śmierć i zamordowany. Wyrok został wykonany 24 lutego 1953 o godz. 15.00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej. Miejsce pochówku jego ciała przez wiele lat pozostawało nieznane.

 

Fragment homilii abp Jędraszewskiego:

 

Magdalena Gronek

Kontynuując przeglądanie strony zgadzasz się na instalację plików cookies na swoim urządzeniu więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close