70 lat temu, 6 lutego 1949 roku, odbył się ingres prymasa Stefana Wyszyńskiego do prokatedry warszawskiej, której funkcję pełnił kościół seminaryjny ze względu na zniszczoną podczas II wojny światowej archikatedrę.
Cztery dni wcześniej, 2 lutego, miał miejsce ingres prymasa Polski do katedry gnieźnieńskiej. Biskup lubelski Stefan Wyszyński został mianowany prymasem Polski jako następca kardynała Augusta Hlonda, który zmarł w październiku 1948 roku.
47-letni prymas Stefan Wyszyński stanął na czele arcybiskupstwa gnieźnieńskiego i warszawskiego, objętych unią personalną. W uroczystościach ingresu w Gnieźnie oraz w Warszawie wzięły udział rzesze wiernych.
Prymas Wyszyński kierował Kościołem katolickim w Polsce przez 33 lata, do śmierci w 1981 roku. Z jego inicjatywy w 1965 roku episkopat wystosował orędzie do biskupów niemieckich, zawierające przebaczenie i prośbę o pojednanie obu narodów.
W okresie komunistycznych represji kardynał skierował do władz memoriał, w którym mówił, że Kościół i społeczeństwo w Polsce nie mogą zgodzić się na dalsze ustępstwa. Wskutek tego został na trzy lata internowany. Opracował wówczas program odnowy życia religijnego, zawarty w Jasnogórskich Ślubach Narodu.
Podczas obchodów Millenium Chrztu Polski w 1966 roku kardynał Wyszyński podkreślał doniosłą rolę Kościoła.

 
Komunistyczne władze nie zgodziły się, aby papież Paweł VI i zagraniczni biskupi przybyli do Polski na uroczystości Millennium Chrztu. Utrudniały też wszelkimi sposobami uczestnictwo wiernych w tych obchodach. Mimo to, 3 maja 1966 roku w Częstochowie tysiące rodaków pod przewodnictwem prymasa Stefana Wyszyńskiego, jako legata papieskiego, odnowiło Śluby Jasnogórskie.

 
W 1978 roku, gdy Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przyjął imię Jan Paweł II, kardynał Wyszyński odebrał to jako otwarcie nowego okresu dla Kościoła powszechnego i szansę dla Polaków. Mówił o tym w wywiadzie dla Radia Watykańskiego.

 
W latach 1980-1981 prymas Wyszyński pośredniczył w rozmowach między władzami PRL a „Solidarnością”. Przed zakończeniem strajku na Wybrzeżu, 28 sierpnia 1980 roku wygłosił na Jasnej Górze swoje ostatnie orędzie do narodu.

 
Na początku 1981 roku w kraju doszło do kolejnych napięć politycznych. Zaognił się spór między władzami i działającą od kilku miesięcy „Solidarnością”. W związku z tym Prymas Polski spotkał się z premierem Wojciechem Jaruzelskim. Kardynał Wyszyński uspokajał nastroje i obawiając się rozwiązań siłowych, przekonywał, by nie wymuszać strajkami gwałtownych zmian.

 
Kardynał Stefan Wyszyński zmarł na chorobę nowotworową, 28 maja 1981 roku. Jego pogrzeb stał się wielkim wydarzeniem patriotycznym i manifestacją poparcia głoszonych przez niego idei. Na uroczystości na placu Zwycięstwa w Warszawie, którym przewodniczył watykański sekretarz stanu kardynał Agostino Casaroli, przybyło kilkaset tysięcy ludzi. Biskup Jerzy Modzelewski odczytał duchowy testament zmarłego. Prymas wybaczał w nim także tym ludziom, którzy go atakowali i więzili.
Kardynał Wyszyński został pochowany w archikatedrze świętego Jana w Warszawie. Od 1989 roku trwa jego proces beatyfikacyjny. W grudniu 2017 roku papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności cnót kardynała. Prymasowi Tysiąclecia przysługuje odtąd tytuł „Czcigodnego Sługi Bożego”. 29 listopada 2018 konsylium lekarskie Kongregacji do spraw Świętych zatwierdziło cud za wstawiennictwem kardynała Wyszyńskiego. Teraz cud ten musi zatwierdzić komisja teologów oraz komisja kardynałów i biskupów. Potem papież będzie mógł wydać oficjalny dekret o cudownym uzdrowieniu za wstawiennictwem Sługi Bożego, a to otworzy drogę do beatyfikacji.
IAR