Home / Wiadomości  / 35. rocznica beatyfikacji Karoliny Kózkówny

35. rocznica beatyfikacji Karoliny Kózkówny

błogosławiona Karolina Kózka Kózkówna
fot. commons.wikimedia.org/domena publiczna

W Zabawie koło Tarnowa do 25 czerwca trwają obchody 35. rocznicy beatyfikacji Karoliny Kózkówny – dziewicy i męczennicy. Papież Jan Paweł II wyniósł na ołtarze bł. Karolinę 10 czerwca 1987 roku w Tarnowie. Błogosławiona Karolina, której kult się rozwija, patronuje m.in. Ruchowi Czystych Serc, Szkolnym Kołom Caritas, Katolickiemu Stowarzyszeniu Młodzieży czy Miasteczku Modlitewnemu.

 

Kustosz sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie ksiądz Zbigniew Szostak podkreślił, że dzisiaj młodzież tłumnie będzie uczestniczyć w diecezjalnym dziękczynieniu za sakrament bierzmowania w Zabawie.

 

Błogosławiona Karolina Kózkówna zginęła heroicznie, broniąc godności i czystości kobiety 18 listopada 1914 roku. Została zaatakowana przez rosyjskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował. Tegoroczne obchody beatyfikacyjne są szczególne, dodawał ksiądz Zbigniew Szostak.

 

Ksiądz Zbigniew Szostak wspominał, że beatyfikacja Karoliny Kózkówny zgromadziła rzesze uczestników.

 

Obchody 35. rocznicy beatyfikacji Karoliny Kózkówny trwają od kilku dni, a zakończą się 25 czerwca. To m.in. msze św., nabożeństwa, finały konkursów, konferencja naukowa, pielgrzymki dzieci, młodzieży i dorosłych. Powstała także specjalna piosenka „Na zawsze jesteś tu”. W programie są m.in. pielgrzymka bierzmowanych z całej diecezji, finał konkursu muzycznego, zjazd KSM. 18 czerwca o 15.00 odbędzie się tradycyjna droga krzyżowa szlakiem męczeństwa w Wał – Rudzie.

 

Karolina Kózkówna urodziła się 2 sierpnia 1898 r. w wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda. Mimo młodego wieku i braku specjalistycznego wykształcenia była animatorką i liderką życia religijnego. Należała do stowarzyszeń religijnych, uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej.

 

Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”.

 

Więcej informacji o wydarzeniu – TUTAJ

 

IAR

Kontynuując przeglądanie strony zgadzasz się na instalację plików cookies na swoim urządzeniu więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close