Kościół obchodzi uroczystość Jezusa Chrystusa – Króla Wszechświata.
Uroczystość tę wprowadził do liturgii papież Pius XI encykliką „Quas Primas” z 11 grudnia 1925 r. na zakończenie roku jubileuszowego. Papieska encyklika ustanowiła tę uroczystość jako przeciwstawienie się silnym tendencjom ateistycznym i laickim, które w tym czasie były bardzo popularne. Wskazywała na Chrystusa jako Króla mającego władzę nad człowiekiem i całym światem.
Papież nakazał wtedy, aby we wszystkich kościołach tego dnia po głównym nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmówić litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu. Początkowo uroczystość obchodzono w ostatnią niedzielę października.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.

 
Zreformowana w 1969 roku liturgia przeniosła uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata na ostatnią niedzielę Roku Kościelnego. Ma to podkreślić, że wszystko, co rodzaj ludzki w nadprzyrodzonym i przyrodzonym porządku posiada i czego się spodziewa, ma swój początek i mieć będzie swój chwalebny koniec w Jezusie Chrystusie.
KAI