W kościele Stygmatów św. Franciszka w Warszawie odbył się wczoraj Dzień Skupienia dziewic i wdów konsekrowanych Archidiecezji Warszawskiej. Mszy świętej przewodniczył metropolita warszawski arcybiskup Adrian Galbas. Hierarcha przypomniał, że działanie dziewic i wdów konsekrowanych w Kościele jest formą apostolstwa, które – jak podkreślił – ma swoją duszę w miłości. Podkreślił, że ich obecność i codzienne świadectwo stanowią formę apostolstwa, głęboko zakorzenioną w nauczaniu Soboru Watykańskiego II.

Arcybiskup przypomniał, że dziewice i wdowy konsekrowane należą do wspólnoty świeckich. Dlatego Kościół oczekuje od nich dojrzałego i odpowiedzialnego zaangażowania. Apostolstwo świeckich – jak przypomniał – ma dwa wymiary: własne oraz wspierające duchownych.

Apostolstwo codzienności

Apostolstwo własne wyraża się przede wszystkim w codziennym życiu. W pracy, w rodzinie, w relacjach społecznych, w podejmowanych decyzjach i obowiązkach. Abp Galbas podkreślił, że kobieta konsekrowana uświęca świat, gdy stara się przeżywać to wszystko „po myśli Bożej”: uczciwie, odpowiedzialnie i z troską o drugiego człowieka.

To świadectwo może przybierać różne formy. Może nim być praca wykonywana rzetelnie i z szacunkiem dla innych. Może nim być obecność w polityce bez kłamstwa i hipokryzji. Może nim być cierpienie przeżywane z wiarą. Każda z tych sytuacji, przeżywana z Chrystusem, „uświęca świat”, nawet jeśli wydaje się mała i niezauważalna.

Współpraca z duchownymi

Drugim wymiarem apostolstwa jest współpraca z kapłanami. Konsekrowane kobiety mogą wnosić w życie Kościoła swoje doświadczenie zawodowe i społeczne. Mogą doradzać, pomagać organizacyjnie, wspierać prowadzenie różnych dzieł. Abp Galbas podkreślił, że chodzi o współpracę dojrzałą — wolną zarówno od pustych pochwał, jak i od ciągłego krytykowania. Współpraca ta opiera się na wspólnym powołaniu wynikającym z chrztu.

Formacja i modlitwa

Arcybiskup zwrócił uwagę, że apostolstwo wymaga stałej formacji. Niezbędne jest umacnianie życia modlitwy, częsty sakrament pokuty oraz regularna lektura Pisma Świętego. Przypomniał słowa św. Hieronima: „Kto nie zna Pisma Świętego, ten nie zna Chrystusa”. Tylko ten, kto zna Słowo Boże, może nieść je innym.

Miłość – serce apostolstwa

Najważniejszym elementem apostolstwa jest miłość. To ona nadaje sens działaniu i ofierze. Bez niej – mówił abp Galbas – nawet największe wysiłki stają się pustym aktywizmem. Miłość otwiera na drugiego człowieka, daje cierpliwość, uczy bliskości i buduje pokój.

Ciche świadectwo

Na zakończenie arcybiskup podziękował konsekrowanym kobietom za ich wybór i wierność. Poprosił, aby pozostały „niewidoczne dla świata, a widoczne dla Chrystusa”. To właśnie wierność w małych, codziennych sprawach prowadzi do zadań większych. Hierarcha powierzył ich życie i posługę Matce Bożej, prosząc, aby było ono zawsze „na chwałę Bogu przez Jezusa Chrystusa”.