
29 maja to wspomnienie świętej Urszuli Ledóchowskiej, polskiej siostry zakonnej, założycielki zgromadzenia Urszulanek Serca Jezusa Konającego.
W swojej duchowości święta Urszula zwracała dużą uwagę na przeżywanie Bożej radości – mówiła w Poranku z Radiem Warszawa siostra Beata Zawiślak, urszulanka.
Jaki jest charyzmat urszulanek?
– Chodzi o wznoszenie swojego serca do serca Jezusa, o uczenie się takiej miłości, jaką serce Jezusa nam zostawiło, jaką nas cały czas obdarza. Myślę, że to są właśnie te małe chwilki, takie małe akty, które możemy każdego dnia i w wielu momentach naszej pracy, naszego życia codziennego spędzić , żeby powierzyć się, czy rano, czy w ciągu dnia, czy wieczorem – wyjaśnia urszulanka.
Dla patronki dzisiejszego dnia istotna była częsta modlitwa w ciągu dnia.
– To apostolstwo polega na tym, żeby przyjmować codzienność z dużym zaufaniem i widzieć tam, gdzie jesteśmy i w tych okolicznościach życia działanie Pana Boga. Matka bardzo dużo pisała o uśmiechu, ale myślę, że bardziej o takiej radości wypływającej ze zjednoczenia z sercem Jezusa -dodaje s.Beata Zawiślak.
Kim była św. Urszula Ledóchowska?
Urszula Ledóchowska (właśc. Julia Maria Ledóchowska) ur. 17 kwietnia 1865 w Loosdorfie w Austrii, zm. 29 maja 1939 w Rzymie. Była jednym z dziewięciorga dzieci Antoniego Augusta Ledóchowskiego , rotmistrza huzarów i szambelana cesarskiego i Józefiny z d. Salis-Zizers z pochodzenia Szwajcarki.
Gdy miała 18 lat, przeniosła się wraz z rodziną do Lipnicy Dolnej kolo Lipnicy Murowanej . Trzy lata później wstąpiła do krakowskiego klasztoru urszulanek przyjmując imię Urszula.
Wyjechała do Petersburga, by objąć kierownictwo polskiego internatu. Później kontynuowała pracę pedagogiczną w Skandynawii. Współpracowała też z założonym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny.
Jak powstały szare urszulanki?
W 1920 petersburskie urszulanki wróciły do Polski i osiedliły się w podpoznańskich Pniewach. Niedługo potem papież Benedykt XV zezwolił im na przekształcenie się w Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (zwane też urszulankami szarymi). Zgromadzenie zostało założone przez św. Urszulę Ledóchowską w 1920 roku, a zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1930 roku. Urszulanki organizowały przedszkola, szkoły, domy dziecka, internaty dla młodzieży szkół średnich, domy akademickie, kursy zawodowe dla dziewcząt, świetlice i czytelnie dla dzieci i młodzieży. Podejmowały katechizację w szkołach państwowych oraz kształcenie przyszłych katechetek i nauczycielek. Pod kierownictwem św. Urszuli Ledóchowskiej w latach 20. i 30. XX w. powstały domy Zgromadzenia w Łodzi, Poznaniu, Sieradzu, Czarnym Borze k. Wilna i w Wilnie, w Warszawie oraz na Wołyniu i Polesiu a także we Włoszech i Francji .
W Polsce za czasów komunistycznych urszulanki zostały pozbawione nieruchomości, które były podstawą niezależnego bytu Zgromadzenia przed II wojną światową. Wówczas urszulanki poświęciły się pracy misyjnej.
Gdzie działają urszulanki?
Otworzyły placówki w Kanadzie Argentynie, Brazylii, Finlandii, Niemczech, na Ukrainie, w Tanzanii, na Białorusi, na Filipinach, w Rosji i w Boliwii. Dziś Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego liczy około 800 sióstr w 14 krajach.
W.D.