Paweł Kęska, dziennikarz i podróżnik, w audycji „Wywiad z Człowiekiem” z Darią Mejnartowicz – kobietą, którą nazywają wojowniczką. Odwiedziła 87 krajów, niosąc pomoc najbardziej potrzebującym – kobietom i dzieciom żyjącym w skrajnych warunkach. Nie reprezentuje żadnej organizacji, nie działa w ramach dużych fundacji. Jej misja jest osobista, płynąca z potrzeby serca i trudnej przeszłości, którą przekuła w siłę pomagania.

Niesprawiedliwe życie?

Daria nie miała łatwego dzieciństwa. Urodziła się w 1971 roku w Puławach, jej matka studiowała medycynę, a ojciec prawo. Wychowywała się w Bieszczadach, ale dzieciństwo naznaczyła przemoc domowa. Matka, zmagająca się z chorobą maniakalno-depresyjną, była surowa i agresywna. Daria dorastała w poczuciu niedowartościowania i osamotnienia. Jednak dzięki determinacji i wsparciu życzliwych ludzi, zdołała pokonać trudności i znaleźć w sobie siłę do działania.

 

Od najmłodszych lat wiedziała, że chce pomagać. Jako dziecko oddawała swoje kanapki bezdomnym psom, w szkole walczyła z niesprawiedliwością i stawała w obronie słabszych. Marzyła o zostaniu żołnierzem, jednak życie poprowadziło ją ku innej ścieżce. Studiowała rehabilitację ruchową, a później rozwijała swoją karierę, zdobywając doświadczenie na różnych stanowiskach menedżerskich. To jednak nie dawało jej satysfakcji, bo jej prawdziwym powołaniem była pomoc innym.

 

Z piekła do Białego Domu

W jej życiu pojawił się Paul, narzeczony, który dodawał jej wiary w siebie i popychał ku realizacji marzeń. Dzięki niemu odważyła się na zmianę pracy, co otworzyło przed nią nowe możliwości. W 2012 roku została jedną z 25 kobiet na świecie zaproszonych do programu dla liderek Vital Voices Global Partnership, stworzonego przez Hillary Clinton i Madeleine Albright. Spotkała tam kobiety, które zmieniały swoje społeczności, i zrozumiała, że pomoc nie ma granic i może stać się jej życiową misją.

 

Niestety, szczęście nie trwało długo. W wypadku samochodowym Daria straciła Paula – ich wspólna przyszłość została brutalnie przerwana. Mimo ogromnej straty, nie zatrzymała się. Przeżycia sprawiły, że jeszcze bardziej skupiła się na pomaganiu innym. Postanowiła, że nie pozwoli, by cierpienie, którego doświadczyła, poszło na marne. Śmierć Paula stała się dla niej punktem zwrotnym. Wtedy jeszcze bardziej umocnił ją w przekonaniu, że życie powinno być poświęcone służbie innym.

 

Misja ponad granicami

Po programie Vital Voices rozpoczęła swoje międzynarodowe projekty. Pierwszym krajem, do którego udała się z misją pomocową, była Birma. Pracowała w przychodni założonej przez cztery pielęgniarki, ucząc je rehabilitacji pacjentów po wylewach. Kolejnym przystankiem była Nigeria, gdzie w szpitalu organizowała pomoc medyczną. Następnie przyszła Liberia, Uganda, Kenia, Nepal, Indie, Jordania, Gwatemala, Filipiny – w sumie 23 kraje, w których angażowała się w różne projekty humanitarne.

Jednym z jej największych osiągnięć było wybudowanie szkoły w Nepalu, ale to nie jedyne przedsięwzięcie. W Afryce buduje studnie – do tej pory udało jej się zrealizować dziewięć takich projektów, które umożliwiły dostęp do czystej wody tysiącom ludzi. Edukuje kobiety na temat raka piersi, organizuje wsparcie dla uchodźców syryjskich, pomaga społecznościom na wysypiskach śmieci w Ameryce Południowej. Wszystkie te działania realizuje samodzielnie, korzystając z darowizn i własnych oszczędności.

 

Każdy jej projekt to nie tylko pomoc materialna, ale także wsparcie emocjonalne. Podczas pobytu w Nigerii uczyła rehabilitacji i prowadziła zajęcia edukacyjne dla dzieci. Ich rodziny nie mogły sobie pozwolić na prywatne nauczanie. W Birmie wspierała młode dziewczyny, które padły ofiarą przemocy domowej, a w Indiach organizowała kampanie na temat higieny i zdrowia kobiet. Jej praca zmienia życie ludzi w miejscach, gdzie pomoc jest najbardziej potrzebna.

 

Czy świat może być rodziną?

Daria mówi, że świat jest jej rodziną, a projekty pomocowe to jej dzieci. Nie ogranicza się do jednego regionu, bo wszędzie widzi potrzebujących. Jej historia pokazuje, jak trudne doświadczenia mogą przekształcić się w siłę do działania. Dzięki determinacji i empatii stała się symbolem bezinteresownej pomocy.

 

Podróże Darii Mejnartowicz nie są zwykłym zwiedzaniem. To misja, która trwa. I choć miała wiele powodów, by zwątpić, ona nie przestaje walczyć o lepszy świat. Każdy kolejny projekt utwierdza ją w przekonaniu, że dobro wraca, a jeden człowiek może zrobić ogromną różnicę, jeśli tylko ma odwagę i determinację, by działać.

 

Dziś, po latach niesienia pomocy, Daria nadal wierzy, że choć nie zmieni całego świata, to może zmienić świat dla choćby jednej osoby – i to już jest sukces wart każdej podróży.

 

 

Radio Warszawa zachęca do wspierania swojej działalności poprzez stronę www.radiowarszawa.com.pl oraz profil na Patronite.

 

GK