W Krakowie odbędzie się dziś pogrzeb profesora Andrzeja Półtawskiego – filozofa, etyka, antropologa, specjalisty w zakresie antropologii filozoficznej, fenomenologii, filozofii chrześcijańskiej, personalizmu i teorii poznania.
W czasie okupacji niemieckiej Profesor Półtawski był działaczem AK i uczestnikiem Powstania Warszawskiego. W latach 1957-1970 piastował stanowisko pracownika naukowego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie w latach 1973-1993 pracował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie. Kierował także Katedrą Teorii Poznania ATK.
Ojciec profesor Jacek Salij wspomina, że poznał profesora Półtawskiego w 1970 roku w Krakowie.
–Mieliśmy grupkę profesorów, wykładowców. Pamiętam, że miał dystans właściwy fenomenologom, nie narzucał swoich poglądów, była to osobowość niepowtarzalna – dodaje.
Ojciec Stanisław Tasiemski zaznacza, że profesor Półtawski był patriotą, a zarazem człowiekiem głębokiej refleksji i dużej skromności.
–Był żołnierzem AK, Powstańcem Warszawskim, mówił, że zawsze był człowiekiem wierzącym, podkreślał rolę swojej małżonki oraz wdzięczność za relację z Karolem Wojtyłą – dodaje.
Ksiądz Tomasz Lubaś, główny ekonom generalny zgromadzenia paulistów zwraca uwagę na niezwykłą więź łączącą małżonków – profesora Andrzeja Półtawskiego i jego żonę, doktor Wandę Półtawską, w kontekście ich przyjaźni i współpracy z Karolem Wojtyłą.
–Powtarzał, że bycie mężem jego żony Wandy to jego największa wygrana. Pomagał Karolowi Wojtyle w redagowaniu tekstów. Pamiętam, że gdy papież Polak został kanonizowany, profesor powiedział, że to dopełnienie i ukoronowanie jego życia małżeńskiego i cieszył się, że doczekał tej chwili – dodaje.
Wraz z małżonką doktor Wandą Półtawską był Członkiem Honorowej Rady Instytutu Karola Wojtyły. Byli też członkami Papieskiej Rady do spraw Rodziny. Współorganizował akademicki ruch katolicki.
Profesor Marek Maciejczak, który był studentem profesora Półtawskiego wspomina, że był to wzór poważnego myśliciela, który uczył odpowiedzialności i rzetelności myślenia. Jak dodaje – profesor Półtawski ciągle filozofował.
–Stawiał sobie pytania o teorie poznawcze, problemy doświadczenia, percepcji, umysłu, pojęć, skończywszy na pytaniach o godność ludzką i antropologię – dodaje.
Uroczystości pogrzebowe profesor Andrzeja Półtawskiego rozpoczną się o godz. 12.00 w kościele Mariackim w Krakowie, a następnie odbędzie się odprowadzenie zwłok do grobowca rodzinnego na Cmentarzu Salwatorskim.
Andrzej Półtawski urodził się 22 lutego 1923 roku w Warszawie, gdzie ukończył III Miejskie Gimnazjum i Liceum Męskie. W czasie okupacji niemieckiej był członkiem Armii Krajowej. W Powstaniu Warszawskim w stopniu podchorążego walczył w Zgrupowaniu „Żaglowiec” II Obwodu „Żywiciel” (Żoliborz). Po upadku powstania osadzony w stalagu w Altengrabow i Groß Lübars koło Magdeburga.
Po zakończeniu wojny powrócił do kraju. Studiował filozofię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie pod kierunkiem profesor Romana Ingardena. Na UJ obronił doktorat na podstawie rozprawy „Rzeczy i dane zmysłowe. Świat i spostrzeżenie u G. E. Moore’a”. W 1972 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy „Świat, spostrzeżenie, świadomość”.
W latach 1957-1970 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez 20 lat, od 1973 do 1993 pracował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej. Był kierownikiem Katedry Teorii Poznania ATK. Tytuł profesora otrzymał w 1985 roku. Przez cały okres aktywności zawodowej na ATK, aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku, dojeżdżał do Warszawy z Krakowa. Pracował też jako wykładowca teorii poznania na Studium Polskiej Prowincji Zakonu Dominikanów w Krakowie (1983-1993) i gościnny profesor zagranicznych ośrodków akademickich, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Holandii.
Był członkiem Papieskiej Rady do spraw Rodziny i Papieskiej Akademii Pro Vita. Zmarł w Krakowie 29 października. Miał 97 lat.
IAR
