W piątkowej audycji „Kościół na fali”, gdy już tylko kilkadziesiąt godzin pozostało do Świąt Bożego Narodzenia, na naszej antenie miała miejsce światowa premiera pastorałki Radia Warszawa, zatytułowanej „Wieści z Betlejem”.
A oto krótka historia powstania tego świątecznego utworu:
Skomponowanie pastorałki zaproponowała Kasia Supeł-Zaboklicka na początku listopada i odtąd przez ponad miesiąc kształtowała się wersja finalna, którą można usłyszeć na antenie Radia Warszawa, a także odnaleźć poniżej.
Słowa do pastorałki napisała nasza sekretarz programu Weronika Ostrowska, a muzykę skomponował Krzysztof Janus ze studia produkcyjnego Radia Warszawa.
W nagraniu wzięli udział autorzy audycji oraz pracownicy rozgłośni. Wśród radiowych głosów rozpoznać można między innymi naszych trzech księży dyrektorów.
W tekście pastorałki bez trudu można odnaleźć nawiązania do audycji, które prezentujemy na antenie.
Już więcej nie będziemy pisać o pastorałce. Zapraszamy serdecznie do jej wysłuchania!

 
Tekst pastorałki „Wieści z Betlejem” – słowa Weronika Ostrowska
Refren:
Głoś, głoś wieści aniele!
Niech dobre słowo płynie z Betlejem.
Pan, nasz Zbawiciel jest między nami,
Zstąpił na ziemię Bóg umiłowany.
Pieśń niech rozbrzmiewa wśród nocy,
To dziecko, to Bóg pełen mocy.
1.
Wśród ciemnej, gwarliwej nocy,
Przez miasto rodzina kroczy,
Miejsca na nocleg szukają,
O wolną chatę pytają.
Idą od domu do domu,
Lecz nie ma dla nich wytchnienia,
Kto drzwi otworzy, kto przyjmie,
Zbliża się czas narodzenia.
2.
Z pomocą Mikołaj spieszy,
O interwencję nie trudno.
W stajence – mówi – spocznijcie,
Ciepło tu, miło i schludno.
Wdzięczności rodzina nie kryje,
Bezcenne spojrzenie Maryi,
Przeniknie do wnętrza Twego,
Roztopi lód serca każdego.
3.
Już Panna Syna powiła,
Boga w ramionach trzyma,
Niezwykłe to narodzenie,
Szczęśliwa to dla nas godzina.
Wieści się niosą po świecie,
I Kościół na fali nadaje:
Kto żyw, do Betlejem niech spieszy,
Tam w żłóbku, w stajence na sianie,
Narodził się Jezus, Syn Boży.
Świat nasz Pan wziął na mieszkanie.
4.
Spieszą do Pana pasterze,
Trzech króli przybyło ze wschodu,
Gwiazda im drogę wskazała,
Na czele kroczą pochodu.
W darze niosą ze sobą,
Skarby ziemi najdroższe,
Mirrę, kadzidło i złoto
I fale radiowe niezgorsze.
5.
Za nimi gromada bez liku,
Tych, co chcą pokłon dać Panu,
Wśród nich artyści pokorni,
Co żywą wsławili się wiarą.
Idą i pary z historią
Miłości pięknej i trwałej,
Pragną dziękować Bogu
za dzieci, za siebie nawzajem.
Samotny, choć pełen pokoju,
Prymas za nimi też spieszy,
Aż myśli trudno pozbierać,
Tak wielu Pana ucieszy.
6.
Człowiek człowiekowi pomocą,
W tym marszu do małej stajenki,
Gdzie z niewidzialnej łaski,
Widzialny stał się Bóg święty.
Idą i starcy, i młodzi,
Z pieśnią na ustach radosną,
Rodzice, co Marię chcą spytać:
Czy z dziećmi wyłącznie miłością?
7.
Złota dziesiątka muzyków,
Śpiewa i gra na cześć Pana,
Wśród barw muzyki rockowych,
Country, muzyka sakralna.
Niesłychanie ciekawe to granie,
Co z serca Warszawy dziś płynie,
Niech wiedzie nas do stajenki,
Czas drogi prędko nam minie.
Jeśli masz ochotę pójdź z nami,
Niebawem z Floriańskiej ruszamy.
I pokłon Bogu oddamy,
I z serca mu zaśpiewamy.