Home / Wiadomości  / Krzysztof Cugowski w Radiu Warszawa. Barwy muzyki i barwy życia 🎼

Krzysztof Cugowski w Radiu Warszawa. Barwy muzyki i barwy życia 🎼

Krzysztof Cugowski w Radiu Warszawa. Barwy muzyki i barwy życia 🎼
Budka Syflera | Fot. wikipedia

Krzysztof Cugowski, legenda polskiego rocka, był gościem audycji Barwy muzyki w Radiu Warszawa 106,2 FM. Rozmowę poprowadził ks. Robert Hodyna, zadając pytania o początki kariery, inspiracje i plany na przyszłość.

Muzyka zaczęła się przypadkiem

 

Cugowski wychował się w rodzinie repatriantów, która osiedliła się w Polsce po II wojnie światowej. Nie pochodził z domu o tradycjach muzycznych. Jego wuj Marian grał na skrzypcach, ale to pianino w domu i gramofon z płytami zapoczątkowały jego fascynację muzyką. Trafił do szkoły muzycznej przez przypadek. Tam uczył się gry na fortepianie i klarnecie. Szkoła muzyczna dała mu pierwsze doświadczenie sceniczne i kontakt z teorią muzyki.

 

Początki Budki Suflera

 

Zespół Budka Suflera powstał w 1970 roku w domu Cugowskiego, w Lublinie. Początkowo nazywał się „Prompters Box”, co było angielską wersją polskiego „budka suflera”. Zespół szybko zdobył lokalną popularność w Lublinie, grając na imprezach studenckich i małych koncertach. Pierwsze nagranie dla radia – „Blues George’a Maxwella” – zarejestrowano w marcu 1970 roku. Przełomem był „Sen o dolinie”, cover Billa Withersa, nagrany dla Radia Lublin. To nagranie otworzyło im drogę do ogólnopolskiej kariery.

 

Inspiracje muzyczne

 

Cugowski wychowywał się na brytyjskim rocku lat 60. i 70. Uwielbia Led Zeppelin, Free, ZZ Top i Jimi’ego Hendrixa. Fascynowały go również klimaty bluesowe i funkowe. Był także na historycznym koncercie The Rolling Stones w 1967 roku. Swoje pierwsze płyty zdobywał dzięki Radiu Luksemburg, które nadawało zagraniczne hity. Dla młodych muzyków było to prawdziwe okno na świat.

 

Muzyka w PRL-u

 

Artysta opowiadał o różnicy między muzyką polską a zachodnią. Wskazał, że w PRL-u dostęp do muzyki był ograniczony, a płyty trudno dostępne. Wymienił zespoły, które miały poziom światowy – SBB, Breakout i Czesław Niemen. Mówił także o trudach organizacji koncertów i cenzurze.

 

Światowe sceny i Budka Suflera za granicą

 

Budka Suflera grała koncerty w NRD, RFN i Holandii, co w tamtych czasach było rzadkością. Ich muzyka była tłumaczona na niemiecki i cieszyła się zainteresowaniem na zachodzie. Grali m.in. w Berlinie Zachodnim i Amsterdamie. Spotkali się ze światowymi gwiazdami, m.in. Rory Gallagher Band i wystąpili z nim na jednej scenie. Te występy były dla zespołu niezwykłym doświadczeniem i potwierdzeniem ich klasy.

 

Budka Suflera | Fot. wikipedia

Budka Suflera | Fot. wikipedia

 

Złote czasy zespołu

 

Płyty „Cień wielkiej góry” i „Przechodniem byłem między wami” uznawane są za największe osiągnięcia Budki Suflera. Ich utwory zajmowały czołowe miejsca na listach przebojów. W latach 80. i 90. zespół nagrywał kolejne albumy, a „Nic nie boli tak jak życie” odniosło komercyjny sukces. Piosenki zespołu do dziś grane są w radiu.

 

Sesje z legendami

 

W USA nagrywali w Village Studio w Los Angeles z takimi artystami jak Marcus Miller, Steve Lukather (Toto) i Greg Phillinganes (Michael Jackson, Eric Clapton). Był to dla Cugowskiego pokaz profesjonalizmu i nauka od najlepszych. Wspomina te sesje jako najbardziej inspirujące momenty swojej kariery.

 

Kariera solowa i współpraca z rodziną

 

Po zakończeniu działalności Budki Suflera, Krzysztof Cugowski skupił się na karierze solowej. Współpracował z zespołem Spisek, grał funk i jazz-rock, a także sięgał po klasykę rocka. Grał z synami – zespołem Bracia – ale obecnie każdy z nich poszedł własną drogą. Rodzinne koncerty były ważnym etapem jego muzycznej drogi.

 

Koncerty z orkiestrą symfoniczną

 

Cugowski wykonuje utwory z Budki Suflera w aranżacjach symfonicznych. Gra koncerty akustyczne z zespołem Mistrzów, w skład którego wchodzą uznani muzycy jazzowi. Projekt ten cieszy się dużym uznaniem publiczności i stanowi pomost między rockiem a muzyką klasyczną.

 

Patriotyzm i duchowość

 

Artysta został wychowany w duchu patriotyzmu i szacunku dla tradycji. Mówi wprost: „Obawiam się, co byłoby, gdyby trzeba było walczyć za Polskę”. Wspomina też udział w koncercie z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości. Podkreśla znaczenie historii i tożsamości narodowej w wychowaniu młodzieży.

 

GK

Kontynuując przeglądanie strony zgadzasz się na instalację plików cookies na swoim urządzeniu więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close