O Wielkim Poście, jako pielgrzymce nadziei, mówił papież Franciszek podczas audiencji ogólnej. W wygłoszonej katechezie Ojciec Święty zaznaczył, że spojrzenie na Wielki Post w perspektywie nadziei wypływa z tajemnicy paschalnej, ku której ukierunkowany jest cały ten czas czterdziestu dni przygotowań na Święta Zmartwychwstania Pańskiego.

 
Tłumaczenie:
(Wielki Post to czas pokuty, a także umartwienia, ale nie jest celem samym w sobie, lecz służącym temu, abyśmy zmartwychwstali z Chrystusem, abyśmy odnowili naszą tożsamość chrzcielną, to znaczy narodzili się na nowo z wysoka, z Bożej miłości. Dlatego właśnie Wielki Post jest ze swej natury czasem nadziei.)
Franciszek przypomniał, że nasze zbawienie zawdzięczamy Panu Jezusowi i temu, że otworzył nam drogę przez swoją mękę i śmierć krzyżową. Nie oznacza to jednak, że nam już nic nie pozostało do zrobienia. Również i my jesteśmy wezwani do odpowiedzenia „tak” i do naszego udziału w zbawczym dziele Chrystusa.

 
Tłumaczenie:
(W tym sensie Wielki Post jest sakramentalnym znakiem naszego nawrócenia, naszej pielgrzymki od niewoli ku wolności, którą zawsze trzeba ponawiać. Jest to niewątpliwie pielgrzymka trudna i tak powinno być, bo miłość wymaga trudu, ale jest to pielgrzymka pełna nadziei.)
Franciszek dodał, że wielkopostne wyjście jest pielgrzymką, w której kształtuje się sama nadzieja. Wysiłek przejścia przez pustynię – wszystkie próby, pokusy, złudzenia i miraże – wszystko to służy ukształtowaniu silnej, niezłomnej nadziei, na wzór nadziei Dziewicy Maryi.
KAI