Powstanie Warszawskie zastało ks. prof. Stefana Wyszyńskiego w podwarszawskich Laskach, w Puszczy Kampinoskiej – gdzie od 1941 r. był kapelanem miejscowego zakładu dla niewidomych.

Błogosławiony Stefan Wyszyński nie ograniczał się tylko do pełnienia funkcji duszpasterskich. Włączał się w różne prace – między innymi pranie bandaży oraz żołnierskich mundurów, przenoszenie rannych czy pranie, suszenie i prasowanie środków opatrunkowych.

– Właśnie w czasie Powstania również zajmuje się siostrami, ale był także kapelanem AK „Kampinos”, przyjął pseudonim „Radwan III”. W tym czasie spowiadał, wykładał, pełnił funkcje duszpasterskie, czasami asystował przy operacjach, trzymał rękę umierającego żołnierza. Wiemy, że aktywnie współpracował w szpitaliku powstańczym. Nawet udało mu się w tym okresie przenieść przez las ranną sanitariuszkę – mówi Justyna Majewska z Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie.

Podczas pobytu w Laskach Prymas błogosławił oddziałom powstańczym wyruszającym do lasu.

– Jest taka znamienna opowieść dla tego okresu Powstania Warszawskiego, kiedy Prymas Wyszyński chodzi po tym lesie w Laskach. Pewnego dnia zobaczył spopielone kartki. Podniósł jedną z nich i tam znajdował się napis „Będziesz miłował”. To stało się testamentem Prymasa Wyszyńskiego. Dosyć silnie to zapamiętał i uznał to za testament – nie tylko na okres powstania, ale także na lata późniejszej posługi – zaznacza Justyna Majewska.

Błogosławiony Prymas w tym czasie prowadził regularne spotkania formacyjne dla młodzieży i sióstr. Dla niewidomych miał cykl wykładów o spółdzielczości. Po wojnie Rząd RP w Londynie za działalność podczas II wojny światowej przyznał kardynałowi Wyszyńskiemu Order Virtuti Militari, a dowództwo AK odznaczyło go Krzyżem Walecznych.

Więcej informacji TUTAJ.

Jakub Panak