Dnia 25 marca 1992 roku papież Jan Paweł II wydał bullę Totus Tuus Poloniae populus, na mocy której dokonał reorganizacji struktur kościelnych w Polsce. Utworzonych zostało wówczas trzynaście nowych diecezji, a wśród nich diecezja warszawsko-praska. Roz­prawa doktorska zatytułowana „Powołanie i rozwój diecezji warszawsko-praskiej w latach 1992–2017”, ukazuje się drukiem pod tytułem „Diecezja warszawsko-praska w latach 1992–2017” i poświęcona jest genezie oraz rozwojowi Kościoła warszawsko-praskiego przez pierwszych dwadzieścia pięć lat jego istnienia.

Fakt, że diecezja obejmuje zarówno tereny aglomeracji warszawskiej, jak i obszary rolnicze, nadaje jej wyjątkową specyfikę i charakter. Celem pracy było zatem ukazanie historii diecezji oraz wielości podejmowa­nych w niej działań duszpasterskich, które dotyczyły różnych grup społecznych i rozma­itych dziedzin życia.

Dysertacja składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich podejmuje zagadnienie przynależności ziem obecnej diecezji warszawsko-praskiej do struktur kościelnych przed 1992 rokiem. Na początku omówiona została w zarysie historia Mazowsza, a także pra­wobrzeżnej dzielnicy Warszawy – Pragi. Następnie w kolejnych paragrafach ukazano, jak przebiegał proces tworzenia się kościelnych struktur administracyjnych na tych terenach, począwszy od biskupstwa poznańskiego, które obejmowało państwo Mieszka I, poprzez diecezje w Gnieźnie i Płocku, a skończywszy na archidiecezji warszawskiej.

W drugim rozdziale, poświęconym powstaniu diecezji i jej ogólnej charaktery­styce, najpierw przedstawiono podjęte po Soborze Watykańskim II próby reorganizacji administracji kościelnej na Mazowszu. Następnie nakreślono, jak wyglądały prace nad reformą administracyjną w 1992 roku, i jakie były postanowienia papieskiej bulli Totus Tuus Poloniae populus. W dalszej części scharakteryzowano strukturę terytorialną i spo­łeczną diecezji: omówiono rozwój sieci dekanalnej oraz parafialnej, przedstawiono struk­turę społeczną i religijną zamieszkującej ludności, a także opisano zachodzące przemiany demograficzne.

Trzeci rozdział zawiera opis struktur administracyjnych Kościoła warszawsko­-praskiego. W pierwszym paragrafie przedstawiono życiorysy biskupów diecezji. Dalej scharakteryzowano pod kątem liczebności i pełnionych zadań duszpasterskich ducho­wieństwo diecezjalne, a także instytuty życia konsekrowanego. W ostatniej części roz­działu zaprezentowano organizację centralnych instytucji diecezji: kurii biskupiej.

Autorem książki jest ks. Maciej Radzikowski- patronat medialny nad książką objęło Radio Warszawa.