W sobotnie przedpołudnie 7 czerwca w warszawsko‑praskiej bazylice katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika święcenia kapłańskie przyjęło czterech diakonów: Damian Duliński, Marek Hawryluk, Michał Opałka i Mariusz Sierawski.
Uroczystości przewodniczył biskup diecezjalny Romuald Kamiński. W świątyni zgromadzili się wierni, bliscy neoprezbiterów i ich duszpasterze z Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej jak i z rodzinnych parafii.
„Bóg znał wasze życie od zawsze”
W homilii biskup przypomniał, że powołanie kapłańskie nie jest dziełem przypadku, lecz wpisane zostało w plan Boży wobec konkretnego człowieka:
– W zamiarach Bożych nasze życie od zawsze było znane. To nie są przypadki. To nie jest tak, że coś się przytrafiło i jesteśmy w tym miejscu. Nie. My z całą świadomością musimy wypowiadać te słowa: „Tak, Panie, Ty mnie wezwałeś. Ty mnie znasz, Ty mnie prowadzisz.”
Zachęcał nowych kapłanów, by swoją tożsamość opierali na tym głębokim przekonaniu o obecności Boga od początku ich drogi.
„Nie lękajcie się – to są piękne czasy”
Kaznodzieja nawiązał do wyzwań współczesnego świata, ale przekonywał, że nie należy ich się bać:
– Nie lękajcie się. Jeśli idziemy z mocą Bożą, to nie ma czasów trudnych. Wszystkie są piękne. Piękne, bo Bóg nam daje życie. Piękne, bo daje zadanie. Piękne, bo daje ludzi. To jest nasze szczęście, że możemy iść do ludzi i im służyć.
Tłumaczył, że kapłaństwo nabiera sensu właśnie w relacji do drugiego człowieka i że odwaga w służbie nie pochodzi z ludzkiej pewności, lecz z łaski Boga.
„Postępujcie jak nowe stworzenie”
Biskup odwołał się do słów św. Pawła z Listu do Kolosan, wskazując, że kapłan to człowiek przemieniony, którego życie ma być znakiem nowego stworzenia:
–To wielki Apostoł Narodów, który nam przypomina, że nasze bycie chrześcijaninem niezależnie od tego, czy się jest diakonem, czy za chwilę kapłanem, czy się jest osobą świecką, jak to mówimy, to wszyscy, którzy przyjęli chrzest, stali się nowym człowiekiem, a poprzez sakrament bierzmowania otrzymali misję głoszenia tej prawdy w świecie. Niech wiedzą, że mamy czynić wszystko, abyśmy się stawali nowym stworzeniem. Co to znaczy stawać się nowym stworzeniem? To znaczy postępować w łasce, to znaczy upodabniać się do Pana Jezusa.
„Liturgia ma być cudownym doświadczeniem Boga”
Nie zabrakło też odniesienia do sprawowania Mszy Świętej – centrum życia kapłana.
–Ilekroć będziecie sprawować sakramenty, a szczególnie Eucharystię, to pamiętajcie, że ma być to coś cudownego. Nie umiem w tej chwili znaleźć właściwego określenia, ale musi być to przeżycie w najwyższym standardzie i duchowym, i zewnętrznym, bo dzieją się rzeczy wielkie. Myślę, że macie już takie doświadczenie i sami byście zaświadczyli o tym, że dostojna liturgia, piękna, głęboka, uporządkowana to jest wielka katecheza, która otwiera serca i umysły wielu ludzi i którzy dają o tym świadectwo.
Podkreślił też wagę piękna liturgii:
– My najpierw jesteśmy pociągani poprzez zmysły, to co słyszymy, to co widzimy, a dopiero potem jakby wstępujemy na te ścieżki, żeby zagłębić się w to, co przeżywamy
„Ten, kto umie służyć” – kapłaństwo pokornej obecności
Biskup kończył homilię wezwaniem do służby przez pokorę:
– Pan Jezus jest dla nas wzorem, jak słuchał człowieka i służył, dzisiaj to powiedział tak mocno. Kto jest ważniejszy? Czy ten, kto siedzi przy stole na dość znaczącym miejscu, czy ten, kto służy? I Pan Jezus powiedział: ten kto siedzi przy stole jest ważniejszy, ale zaraz dodał: ja jestem jak ten, kto służy. Świat oceniłby tak: ten którego posadzono przy stole jest ważny. A Pan Jezus mówi: nie, ten kto umie służyć, ten siedzący przy stole też może być wielki. Jeśli umie służyć. I nie zapomnijcie o tym, że jesteście posłani do ludzi, aby im towarzyszyć.
Cała homilia biskupa Romualda Kamińskiego
Nowe zadania przed nowymi księżmi
Nowo wyświęceni kapłani w najbliższych dniach odprawią swoje pierwsze Msze święte prymicyjne. Następnie zostaną posłani do parafii diecezji warszawsko‑praskiej, gdzie podejmą posługę duszpasterską jako wikariusze.
