Choć Mazowsze kojarzy się głównie z rozległymi polami i gęstą siecią miast, to region ten kryje w sobie niezwykłe bogactwo przyrody. Na jego terenie znajduje się aż dziewięć parków krajobrazowych i liczne obszary chronionego krajobrazu, w których przetrwały rzadkie gatunki roślin. To tutaj, w dolinach rzek, lasach i torfowiskach, można odnaleźć prawdziwe zielone perły polskiej flory.

Rzadkie i chronione rośliny Mazowsza

W mazowieckich parkach krajobrazowych rosną rośliny, które w innych regionach Polski są coraz trudniejsze do spotkania. Warto zwrócić uwagę na kilka z nich:

• Storczyk kukawka (Orchis militaris) – niezwykle efektowny storczyk o fioletowo-różowych kwiatach przypominających maleńkie hełmy. Spotykany w Bolimowskim Parku Krajobrazowym i Puszczy Kampinoskiej.
• Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) – drobna, ale fascynująca roślina owadożerna. Występuje na wilgotnych torfowiskach, m.in. w dolinie rzeki Liwiec.
• Lilia złotogłów (Lilium martagon) – o pięknych, zwisających kwiatach. Gatunek chroniony, który upodobał sobie cieniste lasy Chojnowskiego Parku Krajobrazowego.
• Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) – relikt epoki lodowcowej, żyjący na ubogich glebach sosnowych.
• Kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) – niepozorny, ale ważny element mazowieckich lasów, również objęty ochroną.

Gdzie szukać mazowieckich roślin chronionych?

Najwięcej chronionych gatunków występuje na terenie:

• Kampinoskiego Parku Narodowego i jego otuliny,
• Mazowieckiego Parku Krajobrazowego im. Czesława Łaszka,
• Bolimowskiego Parku Krajobrazowego,
• Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego,
• oraz Chojnowskiego Parku Krajobrazowego.

To miejsca, w których można podziwiać naturę niemal nietkniętą działalnością człowieka. Wiosną i latem lasy, łąki i torfowiska zamieniają się w naturalne ogrody, pełne zapachu, barw i dźwięków.

Dlaczego ochrona roślin jest tak ważna?

Każdy gatunek rośliny to mały element większej układanki, jaką jest ekosystem. Zniknięcie nawet jednej z nich może zaburzyć równowagę przyrody – zubożyć siedliska zwierząt, ograniczyć bioróżnorodność i zmienić warunki glebowe.
Ochrona gatunkowa nie polega wyłącznie na zakazach, ale także na edukacji, odnawianiu siedlisk i odpowiedzialnym korzystaniu z przyrody.

Podsumowanie

Mazowieckie parki krajobrazowe to nie tylko przestrzeń wypoczynku, lecz przede wszystkim żywe laboratoria natury. Rośliny objęte ochroną przypominają, że piękno i różnorodność przyrody wymagają troski. Odwiedzając te miejsca, warto pamiętać o prostej zasadzie: podziwiaj – nie zrywaj, by te niezwykłe gatunki mogły cieszyć oczy także przyszłych pokoleń.

Zadani publiczne dofinansowane ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.