„Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy”. Diecezja warszawsko-praska żegna biskupa pomocniczego Marka Solarczyka, który został mianowany nowym biskupem diecezji radomskiej – decyzję ogłosiła dziś w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce. Jednocześnie Ojciec Święty Franciszek przyjął rezygnację biskupa Henryka Tomasika z posługi biskupa radomskiego.

Przypominamy życiorys biskupa Marka Solarczyka:

Urodził się 13 kwietnia 1967 roku w Wołominie w rodzinie robotniczej Henryka i Marianny z domu Kruk. Pochodzi z Duczek koło Wołomina. W 1986 roku ukończył technikum samochodowe w Warszawie, zdając egzamin dojrzałości i uzyskując tytuł zawodowy. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Po sześciu latach studiów seminaryjnych uzyskał tytuł magistra. Wskutek reformy dokonanej bullą Totus Tuus Poloniae populus, już jako diakon, został inkardynowany do diecezji warszawsko-praskiej. Święcenia prezbiteratu przyjął 28 maja 1992 roku z rąk pierwszego biskupa diecezji – bp. Kazimierza Romaniuka. Należy więc do pierwszego rocznika kapłanów wyświęconych dla diecezji warszawsko-praskiej.

Po święceniach ks. Solarczyk rozpoczął pracę duszpasterską. Kolejno był: wikariuszem parafii św. Feliksa z Kantalicjo w Warszawie-Marysinie Wawerskim (1992-1993), wikariuszem parafii katedralnej św. Michała Arch. i św. Floriana M. w Warszawie (1993-2003), a następnie jej rezydentem (2003-2005).

W międzyczasie kontynuował studia na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, gdzie w 1999 roku uzyskał doktorat. Poczynił również przygotowania do rozprawy habilitacyjnej. Oprócz powierzonych mu zajęć duszpasterskich kontynuował pracę naukową jako wykładowca historii Kościoła. Prowadził wykłady z historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej i w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego. Współpracował w zakresie dydaktycznym i badawczym z Wyższą Szkołą Humanistyczną w Pułtusku, Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Ośrodkiem Studiów Wschodnich na Uniwersytecie Warszawskim, z Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy, Komisją Badania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu i innymi instytucjami odpowiadającymi za pielęgnowanie dziedzictwa przeszłości.

Jest także autorem wielu artykułów naukowych, współautorem kilku opracowań o tematyce społeczno-historycznej i autorem książki o duchownych w parlamencie II Rzeczpospolitej. Jego rozliczne talenty zostały dostrzeżone przez kolejnych biskupów diecezji, którzy powierzali mu różne obowiązki diecezjalne, był m.in. rzecznikiem prasowym kurii biskupiej, ceremoniarzem katedralnym, przewodniczył Komisji liturgicznej w czasie I Synodu Diecezjalnego.

W 2005 roku abp Sławoj Leszek Głódź mianował go wicerektorem Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej w Warszawie-Tarchominie. Kolejny ordynariusz, abp Henryk Hoser SAC, w 2009 roku powierzył mu urząd proboszcza parafii katedralnej pw. św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie.

Dnia 8 października 2011 roku abp Henryk Hoser SAC ogłosił decyzję papieża Benedykta XVI, który mianował ks. Marka Solarczyka biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej, przydzielając mu jednocześnie stolicę tytularną Hólar. Po nominacji, jeden z kapłanów tak scharakteryzował biskupa-nominata: „Ksiądz Marek Solarczyk, biskup nominat, ma ogromne doświadczenie duszpasterskie. […] To człowiek niezwykłej serdeczności, życzliwości. […] Po cichu każdy się w sercu spodziewał tej nominacji, na pewno się o nią wszyscy modliliśmy”.

Za biskupią dewizę bp Solarczyk obrał słowa z Ewangelii św. Marka: Omnia possibilia credenti (Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy). Jak sam powiedział: „Ten tekst z Ewangelii św. Marka miałem umieszczony na obrazku prymicyjnym. Teraz te słowa stają się również moim zawołaniem biskupim. Przez cały dotychczasowy czas mojego kapłaństwa one są ciągle dla mnie wielką motywacją i wielkim przypomnieniem, by wszystko przeżywać z Panem Bogiem. Nigdy się na tym nie zawiodłem”.

Święcenia biskupie przyjął w katedrze warszawsko-praskiej 19 listopada 2011 roku. Udzielił mu ich abp Henryk Hoser SAC, a współkonsekratorami byli poprzedni ordynariusze: bp Kazimierz Romaniuk i abp Sławoj Leszek Głódź.

W czasie uroczystości abp Hoser tak scharakteryzował nowego biskupa: „Wrażliwy na innych, bliski każdemu, kochający ludzi, rozwijał to, co najważniejsze w posłudze kapłańskiej: świadectwo życia w służbie miłości pasterskiej. Był wychowawcą młodzieży kapłańskiej, zna współbraci i ich problemy. W diecezji naszej wyrósł i do tej diecezji dorósł”.

W strukturach Konferencji Episkopatu Polski powierzono bp. Solarczykowi zadania, które głównie dotyczą duszpasterskiej pracy z młodzieżą, gdyż od 1992 roku nieprzerwanie jest nauczycielem religii. W diecezji powołany został przez abp. Henryka Hosera SAC na urząd wikariusza generalnego, funkcję tę potwierdził również następny ordynariusz – bp Romuald Kamiński.

Aktualnie pełni on następujące funkcje w Konferencji Episkopatu Polski: przewodniczący Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, członek Komisji Duchowieństwa, członek Komisji Wychowania Katolickiego, członek Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Ewangelicko-Augsburską, członek Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, delegat KEP ds. Działalności w Polsce „Kirche in Not”, delegat KEP ds. Powołań, delegat KEP ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.

Opracowano na podstawie publikacji: ks. M. Radzikowskiego, Diecezja warszawsko-praska w latach 1992-2017, Pelplin 2021.