Dziś w  katedrze świętych Floriana i Michała Archanioła zgromadzili się liczni zakonnicy, zakonnice i osoby konsekrowane. Razem celebrujemy Dzień Życia Konsekrowanego, dziękując za ich oddanie i służbę Bogu. To doskonała okazja, by zatrzymać się i dostrzec ich niezastąpioną rolę w Kościele i społeczeństwie. Mszy świętej przewodniczył biskup diecezji – warszawsko praskiej, Romuald Kamiński. Homilię wygłosił biskup pomocniczy, dr Tomasz Sztajerwald.

 

 

Malarstwo jako świadectwo wiary

W Niemczech, w miejscowości Darmstadt, znajduje się obraz Stefana Lochnera, który ukazuje ofiarowanie Jezusa w świątyni. Artysta znakomicie oddał tę scenę, wplatając w nią bogatą symbolikę. Ciepłe barwy i gotycka elegancja nadają dziełu niezwykłą atmosferę. Na obrazie Maryja składa ofiarę z gołębi, a Józef dokonuje wykupu Jezusa – wszystko zgodnie z żydowską tradycją.

 

– Maryja trzyma w dłoniach dwa gołębie, zaś święty Józef stojąc obok niej właśnie wyciąga z sakiewki pieniądze na wykup Jezusa. Skąd ten zwyczaj, który artysta uwiecznił na tym obrazie? Otóż wiązał się on z wydarzeniem opisanym w Księdze Wyjścia. Na pamiątkę ocalenia pierworodnych synów Izraela, kiedy anioł śmierci podczas niewoli egipskiej uśmiercił wszystkie pierworodne dzieci Egipcjan, każdy pierworodny syn u Żydów był uważany za własność Boga – mówił podczas homilii ksiądz biskup dr Tomasz Sztajerwald.

 

Symeon i prorocka wizja światła

Na obrazie Lochnera Symeon ma zamknięte oczy. Według legendy był niewidomy i odzyskał wzrok, gdy spotkał Jezusa – światłość świata. To piękna metafora, która ukazuje, że Jezus przynosi światło każdemu człowiekowi. Dzieci wokół ołtarza trzymają zapalone świece, symbolizując Chrystusa jako światłość narodów.

 

– W ten sposób artysta nawiązał do pewnej legendy, która mówiła, że Symeon był niewidomy i odzyskał wzrok wtedy, gdy Maria i Józef przynieśli do świątyni Jezusa, który przecież jest światłem na oświecenie pogan. Co ciekawe, dzieciątko Jezus jest ustawione na misie ołtarzowej nie bezpośrednio, ale na pole płaszcza kapłana Symeona. I to nie dlatego, że być może byłoby mu zimno, gdyby jako niemowlę leżał na kamieniu, ale część płaszcza Symeona może tu symbolizować obrus kładziony na ołtarzu, na którym sprawujemy Eucharystię, albo welon, przez który ksiądz bierze w ręce mostrancję z Najświętszym Sakramentem, aby po wystawieniu błogosławić wiernych w Kościele – wskazał w kazaniu biskup Sztajerwald.

 

 

Gromnica – światło w ciemności

Święto Ofiarowania Pańskiego w polskiej tradycji nazywane jest Świętem Matki Bożej Gromnicznej. Gromnica symbolizuje ochronę przed niebezpieczeństwami, a dawniej zapalano ją podczas burz i w godzinie śmierci. To znak, że Maryja prowadzi wiernych przez trudy życia i wspiera ich w najważniejszych chwilach.

 

– Kościół od wieków widzimy w Maryi tę, przez którą został sprowadzony na ziemię Jezus, niebiańskie światło, która broni nas i odsłania od wszelkiego zła. To właśnie też dlatego gromnicę wręczano również konającym, aby ochronić ich przed napaścią złych duchów, aby wzywać Maryję na tą ostatnią drogę do przejścia umierających do Pana – dodał biskup pomocniczy diecezji warszawsko – praskiej.

 

 

Dzień Życia Konsekrowanego – dar i misja

Od 1997 roku, dzięki świętemu Janowi Pawłowi II, 2 lutego obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego. To czas modlitwy za tych, którzy poświęcili się służbie Bogu i ludziom. Ich obecność jest niezastąpiona – uczą dzieci, pomagają chorym, wspierają ubogich i głoszą Ewangelię. To oni są zaczynem dobra w świecie. Można się zastanawiać, czy w dzisiejszych czasach ludzie oddani Bogu są nadal potrzebni. Odpowiedź jest jednoznaczna – tak! Ich modlitwa, ofiara i codzienna służba wnoszą nadzieję, miłość i wiarę. Papież Jan Paweł II mówił, że życie konsekrowane jest znakiem pierwszeństwa Boga i Królestwa. Jest też wyzwaniem i świadectwem, które może przemieniać świat.

 

– To dlatego, moi drodzy, gdy patrzymy nawet dzisiaj w naszej katedrze na osoby, które poświęciły swoje życie Panu Bogu, widzimy ich wielką różnorodność. I to nie tylko w aspekcie wizualnym,  w różnorodności habitów, ale przede wszystkim w różnorodności charyzmatów i posług, którym się oddajecie. Bo bycie oddanym Bogu świadczy nie strój zewnętrzny, tylko to, czy naprawdę chcemy się Jemu ofiarować, czy z Nim chcemy iść przez życie, czy do Niego w końcu chcemy też prowadzić innych ludzi. I to oddanie się Bogu dopełnia się w ślubach, jakie są przez was składane. Ale czy świat dzisiejszy potrzebuje takiej ofiary? Możemy zadać sobie pytanie,  czy potrzebuje tych, którzy oddają  swoje życie Bogu w takiej formie? I śmiem twierdzić, że tak. Świat dzisiejszy potrzebuje ich bardziej niż kiedykolwiek – mówił w katedrze warszawsko – praskiej biskup Tomasz Sztajerwald.

 

 

Eucharystia – serce życia konsekrowanego

Osoby konsekrowane czerpią siłę z Eucharystii. To ona jest źródłem ich duchowej mocy. Właśnie tam Jezus jest realnie obecny, przemieniając ich życie i dając im siłę do codziennej misji. To w Eucharystii odnajdują sens swojej konsekracji i motywację do dalszej służby. Dziś dziękujemy wszystkim osobom konsekrowanym za ich codzienny trud i oddanie. Ich życie jest cichym, lecz potężnym świadectwem wiary. Niech Jezus, światłość świata, umacnia ich w powołaniu, a Maryja otacza swoją opieką. Świat potrzebuje ich świadectwa bardziej niż kiedykolwiek.

 

 

ACh