Ksiądz Tomasz Zbigniew Sztajerwald został nowym biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej.

„Ojciec Święty Franciszek mianował księdza Tomasza Zbigniewa Sztajerwalda, dotychczasowego rektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji warszawsko-praskiej biskupem pomocniczym tejże diecezji i przydzielił mu stolicę tytularną Cedię.

Warszawa, 5 listopada 2024 roku.

Nuncjusz apostolski arcybiskup Antonio Guido Filippazzi.”

Duchowny w swoich pierwszych słowach po ogłoszeniu komunikatu powiedział, że do swojej nominacji pochodzi z pokorą i posłuszeństwem.

– Niektórzy zastanawiają się, jak to jest i co przeżywa się w momencie, kiedy Ojciec Święty daje taką nominację. Faktycznie jest to moment, w którym trzeba szybko sobie odpowiedzieć na pytanie, czy odbieram to jako wyraz woli Bożej, chcę ją pełnić, czy też nie. Ja tę nominację odbieram jako właśnie kwestię decyzji Ojca Świętego, która jest wyrazem woli Bożej. Bardzo za nią dziękuję w pokorze – powiedział tuż po ogłoszeniu.

Nowy biskup w ramach swojej posługi zajmie się duszpasterstwem powołań oraz rodzin. Przez trzy ostatnie lata był rektorem seminarium duchownego.

– Mam nadzieję, że to wszystko, co zdobyłem podczas dotychczasowej pracy, będzie mogło być wykorzystane ku temu, żeby też później lepiej służyć diecezji i tym, którzy będą tego potrzebowali. Z góry chciałbym od razu podziękować wszystkim za ich życzliwość i wsparcie, przede wszystkim moim współpracownikom – dodał biskup nominat.

Jak podkreślił biskup Romuald Kamiński, diecezji potrzebny jest drugi biskup pomocniczy.

– Na niewielkim terytorium mieszka ponad milion dwieście tysięcy osób. Rozumiemy, że jest do kogo iść z posługą – zaznaczył.

Urodzony 24 listopada 1977 r. w Wołominie, pochodzi z parafii św. Kazimierza Królewicza w Kobyłce. Absolwent NKJF Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w roku 1999. We wrześniu tego samego roku wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego pw. św. Jana Chrzciciela w Warszawie jako alumn diecezji warszawsko – praskiej. Święcenia diakonatu przyjął dnia 24 maja 2003 roku z rąk Biskupa Stanisława Kędziory, zaś 5 czerwca 2004 roku przyjął święcenia prezbiteratu z rąk Biskupa Kazimierza Romaniuka. 25 maja tego samego roku uzyskał tytuł magistra teologii duchowości na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, sekcja św. Jana Chrzciciela.

Po święceniach pracował duszpastersko w parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Radzyminie, gdzie w okresie od 3 lipca 2004 roku do 1 lipca 2006 roku pełnił funkcję wikariusza. Skierowany w 2006 roku na studia specjalistyczne z zakresu psychologii, ukończył je w roku 2011, uzyskując tytuł magistra w tej dziedzinie. W okresie od 1 lipca 2006 roku do 1 lipca 2007 roku pełnił funkcję rezydenta parafii Matki Bożej Królowej Polskich Męczenników w Warszawie – Grochowie, zaś od 1 lipca 2007 roku do 29 sierpnia 2009 roku rezydenta parafii Narodzenia Pańskiego w Warszawie – Witolinie. Dnia 29 sierpnia 2009 roku objął stanowisko prefekta Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko – Praskiej. Tę funkcję pełnił do nominacji na urząd rektora tej uczelni (1 lipca 2021 roku).

Równolegle z pracą prefekta łączył studia; po zakończeniu studiów magisterskich podjął studia doktoranckie z psychologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, uzyskując tytuł doktora nauk społecznych w dyscyplinie psychologii w roku 2020. Jest także absolwentem Studium Psychoterapii Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich (2009-2013). Od roku 2011 roku jest wykładowcą psychologii ogólnej i rozwojowej w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko – Praskiej. Dnia 7 grudnia 2015 roku został odznaczony przywilejem noszenia rokiety i mantoletu, zaś w dniu 23 grudnia 2021 roku otrzymał tytuł kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Diecezji Warszawsko – Praskiej.