Specjalny Ośrodek Wychowawczy Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej od 1993 roku pomaga dzieciom pokrzywdzonym przez życie. To miejsce, gdzie otrzymują pomoc m.in. osoby z niepełnosprawnością intelektualną lub niedostosowane społecznie. O działaniach placówki mówił w środowym „Poranku z Radiem Warszawa” dyrektor ośrodka Przemysław Woźnica.

 

Specjalny Ośrodek Wychowawczy Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej jest katolicką placówka przeznaczoną dla dziewcząt w wieku od 7 lat do momentu ukończenia nauki, ale nie później niż do 23. roku życia. Placówka gromadzi m.in. osoby z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, z lekkim oraz umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej jak również z orzeczeniem o niedostosowaniu społecznym.

 

– Jeżeli mamy rodzica, który potrzebuje pomocy, wsparcia, bo nie radzi sobie z dzieciakiem, albo to dziecko potrzebuje jeszcze bardziej np. rewalidacji i ten rodzic chce, to my pomagamy. Bardzo często współpracujemy z kuratorami, z sądami, z OPS-ami, które widzą trudną sytuację młodzieży, jak i skandaliczne warunki socjalne czy po prostu zaniedbania edukacyjne i społeczne – mówił w „Poranku z Radiem Warszawa” dyrektor Specjalnego Ośrodka Wychowawczego Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej Przemysław Woźnica.

 

Zgodnie z prawem, miasto stołeczne Warszawa jest zobowiązane, by finansować takie placówki. Jednak potrzeby są ciągle bardzo duże – dodał Przemysław Woźnica.

 

– Trzeba mieć chęci, żeby coś takiego prowadzić, a to bardzo dużo kosztuje. Kiedy po raz pierwszy, za mojej kadencji bycia dyrektorem, obcinano nam dotacje skandalicznie, skarbnik motywując takie działania stwierdził, że to przecież pomoc wyłącznie trzydziestu dziewczynkom. Co jak rozumiem, w opinii skarbnika jest niewystarczającym argumentem, żeby pomagać ludziom. No ja się z tym głęboko nie zgadzam, bo w tym momencie mamy miejsce na 45 osób i każda z tych osób jest dla mnie wartością stuprocentową – dodał dyrektor.

 

Mimo problemów finansowych ośrodek prężnie realizuje swoje cele.

 

– Kiedy nam obcięto dotacje, zamiast się poddać, praktycznie zwiększyłem dwukrotnie możliwości ośrodka. I tutaj powiem szczerze, że trzeba mieć wyjątkowego pracodawcę. Mówię o dyrektorze Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej. Ksiądz Kamil Chojnacki stwierdził, że ludziom trzeba pomagać, dlatego wprowadził naszą Caritas w stan bezdomności i wyprowadził się z głównej siedziby Caritas, stwierdził: „dyrektorze, to jest twoja przestrzeń, rób ośrodek” – zaznaczył gość poranka.

 

Ośrodek Wychowawczy Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej mieści się przy ul. Kawęczyńskiej 49. Placówka zapewnia wychowankom m.in. całodobową opiekę, edukację oraz rozwój osobowy i duchowy. Głównym zadaniem Ośrodka Caritas jest przygotowanie wychowanek, w miarę możliwości do samodzielnego uczestnictwa w życiu oraz maksymalnej integracji społecznej.

 

Cele wychowawcze realizowane są poprzez chrześcijańską formację duchową, kształtowanie i utrwalanie postaw poszanowania prawa jednostki ludzkiej oraz miłości bliźniego przy zachowaniu inspiracji katolickiej. Do ośrodka przyjmowane są dziewczęta bez względu na wyznanie religijne.

 

Kadra pedagogiczna zatrudniona w ośrodku posiada wykształcenie kierunkowe. Pracują tam osoby świeckie i konsekrowane. Od 1 września 2015 r. prace pedagogiczne w ośrodku podjęły także Siostry Małe Misjonarki Miłosierdzia.

 

Placówka znajduje się w budynku otoczonym dużym terenem zieleni. W altankach ogrodowych odbywa się wiele spotkań i zajęć na świeżym powietrzu. Jest dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo (winda, łazienki). Dogodna lokalizacja umożliwia łatwy dojazd do szkół. W ośrodku znajduje się również kaplica.

 

Wychowanki mają możliwość rozwijania zainteresowań poprzez udział w zajęciach: plastycznych, kulinarnych, muzycznych i sportowych. Pobyt mieszkanek w Ośrodku jest bezpłatny. Jednak rodzice i opiekunowie zobowiązani są do wyposażania ich w bieliznę, odzież, obuwie i inne przedmioty osobistego użytku.

 

Specjalny Ośrodek Wychowawczy Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej prowadzi swoją działalność od 1 września 1993 roku.

 

Cała rozmowa tutaj:

 

 

 

Krzysztof Jędrasik