24 lata temu, 8 czerwca 1997 roku, podczas mszy świętej na krakowskich Błoniach, papież Jan Paweł II kanonizował królową Polski Jadwigę Andegaweńską, patronkę naszego kraju oraz apostołkę Litwy.

Ta pierwsza w dziejach kanonizacja na ziemi polskiej, odbyła się w obecności miliona wiernych. Wcześniej papież Polak beatyfikował królową Jadwigę – 31 maja 1979 roku – w przeddzień pierwszej pielgrzymki do ojczyzny. Dziś przypada wspomnienie liturgiczne św. Jadwigi Królowej Polski.

Jadwiga z dynastii Andegawenów, była córką Ludwika Węgierskiego. W 1384 roku, w wieku 10 lat została koronowana na króla Polski, a dwa lata później, po koronacji jej męża księcia litewskiego Władysława Jagiełły na władcę naszego kraju, została królową.

Wrażliwa na los drugiego człowieka, wspomagała chorych i biednych, fundowała szpitale i kościoły. Zadbała o odnowienie Akademii Krakowskiej, której też zapisała swoje klejnoty. Uzyskała zgodę papieża na utworzenie fakultetu teologii, a także zleciła pierwsze tłumaczenie Księgi Psalmów na język polski, tzw. Psałterz Jadwigi lub Floriański. W polityce między innymi odegrała wielką rolę w konflikcie z Krzyżakami, interweniując w sprawie ich zbrojnych ataków na Litwę.

Królowa Jadwiga zmarła w opinii świętości, 17 lipca 1399 roku w Krakowie, w wieku 25 lat. Została pochowana w katedrze na Wawelu. Tam też znajduje się słynny Czarny Krucyfiks, który przywiozła przyjeżdżając do Polski. Przed nim królowa wielokrotnie się modliła, zanim podjęła najważniejsze decyzje życiowe, zarówno osobiste, jak i dotyczące monarchii i kraju.
W testamencie Jadwiga zapisała swój majątek Akademii Krakowskiej. Kiedy w XIX wieku otworzono grobowiec monarchini, okazało się, że insygnia królewskie wykonano ze skóry i drewna.

IAR