Bezglutenowy, o lekko orzechowym smaku i w pięknym kolorze.

Fasola w kuchni świętej Hildegardy stoi na pierwszym miejscu, zaraz obok orkiszu – jest najtańszym i najsmaczniejszym źródłem białka. Pamiętajmy, by zawsze gotować ją do miękkości (największe kłopoty sprawiają ziarna niedogotowane), solić dopiero pod koniec, studzić w wodzie, by ziarna nie obeschły i nabrały słoności, winem albo octem winnym doprawiać po całkowitym ugotowaniu (kwas utrudnia mięknięcie), aromatyzować kminem, bertramem albo cząbrem (by zmniejszyć przykre dolegliwości), liściem laurowym, szałwią lub cebulą nabitą goździkami.

Uszanujmy pamięć Polaków. Trwa zbieranie podpisów pod petycją w sprawie ochrony pozostałości po obozie KL Mauthausen – Gusen.

Upał i bezchmurne niebo to wielkie niebezpieczeństwo dla skóry, ale nie dla serca. W tym czasie warto zabezpieczyć się w kremy ochronne i pić więcej wody.

Takie ciasteczka to bardzo dobry sposób, by przemycić pokrzywę w diecie dzieci. Bez obaw – nie parzą w język, za to za sprawą mąki orkiszowej, migdałów i pokrzywy działają odżywczo.

Quinoa zwana również komosą ryżową nie była znana świętej Hildegardzie, ale że jest spokrewniona ze szpinakiem i boćwiną – produktami rekomendowanymi przez mniszkę z Bingen, sądzimy, że zyskałaby Jej uznanie. Wiosną idealnie komponuje się ze szparagami i kurdybankiem.

Sezonowa majowa zupa, w sam raz na mały głód.

Rodzaj bezglutenowej, jarskiej pizzy. Świetna do kremowej zupy ze szparagów, dyni czy kasztanów (w zależności od sezonu).

Jeśli pozostał Wam z Wielkanocy chrzan albo narwaliście już świeżych liści pokrzywy, koniecznie dodajcie je do botwinki.