Home / Wiadomości  / 73. rocznica śmierci rtm. Witolda Pileckiego

73. rocznica śmierci rtm. Witolda Pileckiego

fot. pilecki.ipn.gov.pl

25 maja 1948 roku z wyroku komunistycznych władz został stracony w więzieniu na Rakowieckiej żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego oraz dobrowolny więzień i organizator ruchu oporu w KL Auschwitz.

 

Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie odda hołd rotmistrzowi Witoldowi Pileckiemu w 73. rocznicę jego śmierci.

 

Uroczystości na Rakowieckiej w hołdzie dla rtm. Witolda Pileckiego rozpoczną się od godz. 9.00. Co piętnaście minut będą wchodziły grupy pięcioosobowe, po uprzednim zgłoszeniu telefonicznym, zaznacza Jarosław Wróblewski, rzecznik Muzeum przy ul. Rakowieckiej.

 

– Obchody rocznicowe będą wyglądały w ten sposób, że od godz. 9:00 do 17:00 będzie można przyjść do byłego aresztu na Rakowiecką, złożyć kwiaty i zapalić znicz pod ścianą śmierci, już wewnątrz. Wymagane są maseczki i uprzednie zgłoszenie telefoniczne do sekretariatu Muzeum – wyjaśnia Jarosław Wróblewski.

 

O godz. 19:30 wystąpi zespół „Forteca” z akustycznym koncertem pt. „Chwała Bohaterom”, z utworami poświęconymi Witoldowi Pileckiemu. O godz. 20:30 kapelan Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL ksiądz Tomasz Trzaska odprawi Mszę świętą w intencji jubilata. Po Mszy św., w godzinę śmierci rotmistrza, o 21:30, uczestnicy wspólnie z rodziną przy ścianie śmierci, oddadzą hołd Witoldowi Pileckiemu.

 

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 roku w Ołońcu na terenie dzisiejszej Rosji.

 

Jako rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a potem w wojnie obronnej w 1939 roku.

 

Podczas II wojny światowej aktywnie działał w konspiracji. W roku 1940 zdecydował się na ochotnika przeniknąć do KL Auschwitz. Zorganizował tam ruch oporu i przygotowywał raporty o niemieckich zbrodniach. Trafiły one do władz Armii Krajowej, polskiego rządu w Londynie oraz przedstawicieli państw alianckich.

 

W 1947 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i osadzony w więzieniu mokotowskim. Niespełna rok później Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na śmierć. Wyrok wykonano 25 maja 1948 roku o godz. 21.30 strzałem w tył głowy. Ciało rotmistrza do dziś nie zostało odnalezione.

 

Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego.

 

IAR

Kontynuując przeglądanie strony zgadzasz się na instalację plików cookies na swoim urządzeniu więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close